Zdarza Ci się wypowiadać słowa, których później żałujesz?

Pod wpływem nerwów działasz pochopnie, bez zastanowienia?

A może twoja ukryta świadomość podjęła kiedyś decyzję, która uratowała komuś życie?

Żyjemy w dużym pędzie. Wszystko musi być zrobione w określonym czasie i pod dużą presją. Niektórzy z nas mają wyższy poziom napięcia życiowego, inni natomiast niższy. Zależy to od wielu czynników m.in. pozycji społecznej, odpowiedzialności czy roli jaką przykładamy do naszych obowiązków. Niezależnie od tego, każdemu z nas zdarza być pod wpływem stresu.

Aby móc zrozumieć strach i całą resztę naszych emocji potrzebujemy wiedzy. Powinniśmy wiedzieć skąd się biorą nasze emocję i dlaczego zdarza nam się postępować szybko, intuicyjnie, a wręcz nieświadomie.

Wcześniej opisywany strach jako czynnik dyskomfortu i niewystraczającej wiedzy to tylko nasze subiektywne podejście do obrazowanie tej emocji. Warto podkreślić, że strach działa w dużej mierze jako mobilizacja do ochrony przed zagrożeniem. Jest to reakcja automatycznie utrwalona w naszym układzie nerwowym. Dokładnie tak samo jak strach wywołany ostrożnością, który może decydować chociażby o naszym przeżyciu.

Wszystkie nasze emocję skłaniają nas do różnych reakcji, które naukowcy odkryli poprzez zajrzenie w głąb naszego ciała, a dokładnie mózgu:

• W momencie zdenerwowanie do rąk napływa krew, dzięki czemu łatwiej jest się nam bronić- zadać mocne ciosy wrogowi. Nasze serce zaczyna szybciej bić, dlatego też wzmożone jest wydzielanie hormonu adrenaliny. To właśnie ona powoduje przypływ energii do podjęcia impulsywnego działania.

• Podczas strachu krew napływa do dużych mięśni szkieletowych, takich jak mięśnie nóg. Właśnie dlatego dużo łatwiej jest nam ruszyć do ucieczki.

• Miłość, namiętność i satysfakcja seksualna powodują pobudzenie układu przywspółczulnego. Schemat jego pobudzenia, określany jest także mianem reakcji relaksacyjnej. Obniża on nasze tętno i powoduje ogólne uspokojenie naszego organizmu.

• Uniesienie brwi pozwala nam na szersze widzenie przedpola, a dodatkowy dopływ światła do siatkówki informuje o większej ilości zdarzeń wizualnych. Możemy szybciej zorientować się , co się dzieje i opracować plan działania.

Nadmiar emocji sprawia, że najpierw działamy, a dopiero później myślimy.

“Pewien mężczyzna siedzi w kawiarence przy basenie. Nagle zauważa, że mała dziewczynka się topi. Bez namysłu wskakuje w ubraniach do wody, aby ratować dziecko. Wychodzi z dziewczynką na rękach i dostaje niesamowitą wdzięczność i podziękowania od jej rodziców, którzy nie zauważyli wypadku. Mężczyzna nie do końca jest świadomy tego, co się wydarzyło. Jego reakcja była automatyczna. Zanim się zastanowił, już dawno był w wodzie wyławiając topiące się dziecko. Dopiero po czasie jest w stanie świadomie zrozumieć, że uratował życie drugiemu człowiekowi.”

Dlaczego tak się dzieje?

W sytuacji kiedy nasz rozsądek jest zagłuszony przez emocje, kluczową role odgrywa nasz narząd w mózgu czyli ciało migdałowate. Jego zadaniem jest analiza wszystkich informacji docierających do mózgu i wychwytywanie tych, które świadczą o zagrożeniu. Jeśli do ciała migdałowatego dojdzie sygnał o potencjalnym niebezpieczeństwie od razu informuje cały mózg o stanie zagrożenia tzw. Reakcja strachu lub ucieczki

Sygnał wzrokowy jest przekazywany z siatkówki do wzgórza. To właśnie tam zostaje on przełożony na język mózgu.

Następnie znacznie większa część informacji wędruje do kory wzrokowej, ale nie można zapomnieć o małej części, która bezpośrednio dostaje się do ciała migdałowatego.

Właśnie ta część pozwala na szybką, intuicyjną, chociaż mniej precyzyjną reakcję. Można zatem stwierdzić, że ciało migdałowate w naszym mózgu wyzwala reakcję emocjonalną, zanim ośrodki korowe zrozumieją, co się dzieje.

Właśnie dlatego zdarza nam się bez zastanowienia wykonać pewne czynności lub wypowiedzieć słowa, których później możemy żałować.

Z drugiej strony niektóre nieświadome czyny mogą uratować życie nam, jak i innym ludziom poprzez naszą szybką, a nieświadomą reakcję.

Właśnie tak samo stało się w przypadku tego mężczyzny. Ciało migdałowate było poinformowane o zagrożeniu szybciej niż kora wzrokowa. Jego godny podziwu czyn był automatyczną reakcją organizmu na widok zagrożenia życia innego człowieka, co oczywiście nie podważa bohaterstwa.

Nasz układ nerwowy to najbardziej niesamowita część naszego organizmu. To swego rodzaju oprogramowanie naszego zachowania i myślenia. Zwróćcie uwagę na to, jak my sami możemy sobie pomóc w podjęciu odpowiedniej decyzji. Często mówimy, że kierowało nami serce. Powinniśmy zmienić ostatni człon stwierdzając, że kierował nami mózg.

Wszystko to dzieje się pod wpływem impulsu, bo o takich sytuacjach mówimy. O sytuacjach nagłych. O emocjonalnych reakcjach automatycznych na określony bodziec, nad którym nie mamy wpływu.

Czasami ich żałujemy.

Czasami jesteśmy z nich dumni.

Czasami są dla nas obojętne.

Emocje.

Najważniejsze jest to, aby wiedzieć skąd się biorą i mieć ich świadomość. To właśnie dzięki nim jesteśmy wyjątkowi i niepowtarzalni.

To one sterują naszym widzeniem świata.

To one są odpowiedzialne za nasze podjęte decyzje, zarówno świadome jak i nieświadome.

To one są nieodzowną częścią naszego mózgu. To one sprawiają, że żyjemy.

Bibliografia:

Goleman D. Inteligencja emocjonalna. 2005: 41- 62.

Kalat W. J. Biologiczne podstawy psychologii. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa: 85-90.