Myślę.

Wciąż myślę.

Wiem.

„Jestem Ania i mam 18 lat. Kilka dni temu podjęłam pierwszą, najważniejszą decyzje w swoim życiu. Wychowałam się w rodzinie religijnej, dla której wiara była wartością nadrzędną. Z początku protestowałam moim bliskim, a po czasie zrozumiałam sens- postanowiłam zostać siostrą zakonną”

„Mam problem. Zastanawiam się nad tym czy powtórzyć to, co mówią do mnie rodzice. Mam roczek i chyba na imię Staś. Codziennie widzę i słyszę to samo- nie wiem ile dni minęło. Jakaś promienna twarz kieruje wzrok na mnie i do znudzenia powtarza słowo: mama. Czy to oznacza, że mam się do niej tak zwracać?”

„Umieram. Leżę i powoli zasypiam. Jestem na łożu prawdy i mam tak cholerny nadmiar czasu, że mogę pomyśleć. Czy dobrze zrobiłem wybierając…?”

Wszyscy mamy możliwość wyboru.

Niezależnie od tego czy jesteśmy tego świadomi czy też nie- podejmujemy decyzje.

Jak wpływają one na nasze życie?

Do którego momentu są one nieświadome bądź świadome?

Czy jesteśmy w stanie obiektywnie to określić?

Dlaczego przychodzi nam to tak ciężko?

Dlaczego decydują za nas inni?

Jakie popędy nami sterują?

Wybieram sercem czy rozumem?

Świadome decyzje człowieka zaczynają się kształtować i poprawnie funkcjonować w życiu, kiedy osiąga dojrzałość emocjonalną. Polega to na racjonalnym myśleniu i realizowaniu swoich planów, celów.

Mamy 18 lat.

Wchodzimy w okres dorosłości- przynajmniej prowizoryczny ponieważ w tym wieku mamy możliwość wyboru i odpowiadamy za swoje czyny.

W okresie tym pojawiają się też pierwsze, podjęte przez siebie samego decyzję.

Rodzina i znajomi mogą pomóc, doradzić i uświadomić aczkolwiek w naszym interesie stoi wybór.

To dopiero początek!

W okresie późniejszym wybór jest coraz cięższy. Decyzje nie są pochopne i ich wybór odbija się na kolejne postanowienia.

Czym zatem jest decyzja?

Jest to świadoma i personalna umiejętność wyboru działań, rzeczy bądź ludzi, którzy będą wpływać na nasze kolejne wybory.

Można to także identyfikować z ciągiem wydarzeń wpływających na siebie wzajemnie. Jest to wyjątkowy rodzaje korelacji. W każdym dniu podejmujemy niesamowicie dużą ilość decyzji.

Nie zastanawiamy się nad nimi, działamy podświadomie. Problem pojawia się z niewiedzą i niepewnością- kiedy nie jesteśmy pewni wyboru, nie jest już tak łatwo dokonać stanowiska. Nie dość, że decydujemy za siebie- to także za nasze dzieci, kiedy nie mają jeszcze odpowiednio wykształconych kwalifikacji do tego, aby samemu dokonać wyboru.

Mowa tutaj oczywiście o maluszkach, które nie są w stanie zadecydować o swoich nawykach żywnościowych, o swoich pierwszych latach edukacji oraz początkowych zachowaniach.

Wszystkie te aspekty kształtują się poprzez wzorce- czyli dla większości dzieci- rodziców.

To właśnie rodzice podejmują pierwsze decyzje za swoje dzieci i ukazują im wagę oraz istotę tej czynności.

Często mówi się o tym, że nie każdy człowiek jest gotowy na posiadanie dzieci. Spora część osób zastanawia się nad tym stwierdzeniem oraz nad tym, czy sama byłby gotowa na taką odpowiedzialność.

Pomyślmy nad tym jak można to ocenić. W jaki sposób uzyskać odpowiedź czy jesteśmy na tyle rozwinięci i dojrzali aby przyjąć rolę rodzica. Wiek tutaj nie ma większego znaczenia aczkolwiek wiadome jest to, że nastolatki nie powinny w owym wieku się nad tym zastanawiać.

Zadajmy sobie takie pytanie

“Jak ciężko jest podejmować decyzje zarówno za siebie jak i jeszcze za inne osoby skoro nie mamy pewności własnych decyzji, a co dopiero decyzji innego człowieka?”

Nie możemy określić czy dana osoba podjęłaby taką samą decyzje co my. Tutaj w grę wchodzą wartości, jakie wyznajemy. Staramy się zdecydować biorąc pod uwagę to, co słuszne, a co nie.

Zatem nasuwa się kolejne pytanie

“Co jest słuszne dla mnie, a co dla ciebie?”

Reguła słuszności jest ciężka do zdefiniowania. Nie ma stwierdzeń słusznych i niesłusznych. 

Można natomiast skupić się na tym, co będzie dobre i wartościowe dla mnie. Określić własne wartości, przemyśleć założenia i cele do których dążę. Pomyśleć o kompetencjach i cechach, które posiadam.

Zastanowić się nad tym, do czego dane zachowanie prowadzi i być może ostatecznie, być może nie, podjąć decyzje.

A teraz skupmy się na DECYZJACH.